donderdag 12 feb: naar de Gunung Batur

Donderdag hebben wij een mooie tocht gemaakt naar de bergen, tot aan de grote vulkaan Gunung Batur.
De eerste stop was bij Gunung Kawi, een imposante verzameling uit de rotsen gehouwen monumenten en nissen van monniken in een prachtig diep dal. Deze monumenten en heiligdommen dateren uit de 11e eeuw, en herinneren aan een oude Balinese koningsdynastie.
Het was een prachtige plek, wel met enorm veel treden omlaag, en na het bezoek weer omhoog.
Uiteraard werden we (lees: Job) na de entreegelden te hebben betaald in een sarong gekleed, want Job liep er met zijn korte broek onfatsoenlijk bij.

Daarna, even verder naar een kleine plantage waar ze zeer veel soorten koffie verbouwen, en verkopen, en ook veel soorten thee.
Het begon toen te regenen en dat hield eigenlijk niet meer op, tot het begin van de avond..
We hebben daar allerlei soorten thee en koffie geprobeerd, en het meest bijzondere daar was Luwak koffie: dit is een koffie die gemaakt is van gefermenteerde koffiebonen die de maag en darmstelsel van een soort civet-kat heeft gepasseerd. Uiteraard zijn de bonen daarna wel uitgebreid gewassen en gereinigd. Onze gids en chauffeur vertelde dat het drinken van Luwa-koffie één van de zaken is die op de zogenaamde Bucket-list staan: dingen die je eens in de leven gedaan moet moet hebben (voor je sterft). Daarover is een boek geschreven en een film gemaakt: The Bucket List, met Jack Nicholson en Morgan Freeman.
Wel nu… ik vond die koffie niet echt lekker. Marianne vond hem wel te drinken., maar we hebben daar uiteindelijk gewone Arabica-koffie gekocht.
Kosten voor Luwak koffie: ca 400 EUR per kilo, dus poepie-duur!

In de stromende regen naar boven, de kraterrand gereden, van de Gunung Batur, een ingestorte krater met een diameter van 11 km. In de krater een heel groot meer, dat alle rivieren en sawa s in het oosten van Bali voedt. Ook goed zichtbaar in de krater een kleine nieuwe vulkaan die in 1994 voor het laatst uitbarstte. De zwarte lavastromen die om de nog groene en beboste heuvel stroomden zijn nog niet begroeid.
We hebben daar op een groot terras geluncht, met prachtig uitzicht over de gehele krater (een beetje vergelijkbaar met het prachtige hotel en restaurant aan de NgoroNgoro-krater in Tanzania).
Alleen, erg jammer, het stroomde van de regen….

Op de terugweg, het werd even droog, een prachtig tempelcomplex bezocht, Pura Tirtha Empul, met heilig water uit een serie bronnen dat omhoog borrelt uit zwart zand (lava-as) in een ommuurd gedeelte van de tempel. Het gehele complex dateert uit de 10e eeuw. Het was er erg druk, en veel mensen wasten zich in het heilige en geneeskrachtige water.
De uitgang van het tempelcomplex , terug naar de parkeerplaats, liep door een heel dorp met allerlei kunstnijverheidwinkeltjes, maar we hebben niets gekocht.
Job ook hier weer in sarong.

Door het drukke verkeer en diepe plassen terug naar ons huis, waar we om 18:30 uur aankwamen.